Utspraak op Platt: /vɛçdɔu̯n/
Verb
Sülven: weg·doon
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
Bispelen:
Do de Melk weg, de is nich mehr goot.

Verbformen:

Infinitiv:
weg­doon
PPP:
weg­daan
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik do weg
du deist weg
he/se/dat deit weg
wi doot weg
ji doot weg
se doot weg
Vergangen Tiet:
ik deed weg
du deedst weg
he/se/dat deed weg
wi de­den weg
ji de­den weg
se de­den weg
Perfekt:
ik heff weg­daan
du hest weg­daan
he/se/dat hett weg­daan
wi hebbt weg­daan
ji hebbt weg­daan
se hebbt weg­daan
Kunjunktiv:
ik deed weg
du deedst weg
he/se/dat deed weg
wi de­den weg
ji de­den weg
se de­den weg
Imperativ:
do weg!
doot weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + doon