Utspraak op Platt: /hʊbəln/
Verb
Sülven: hub·beln
[1]
Opbowoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:

Verbformen:

Infinitiv:
hub­beln
PPP:
hub­belt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik hub­bel
du hub­belst
he/se/dat hub­belt
wi hub­belt
ji hub­belt
se hub­belt
Vergangen Tiet:
ik hub­bel
du hub­belst
he/se/dat hub­bel
wi hub­beln
ji hub­beln
se hub­beln
Perfekt:
ik heff hub­belt
du hest hub­belt
he/se/dat hett hub­belt
wi hebbt hub­belt
ji hebbt hub­belt
se hebbt hub­belt
Kunjunktiv:
ik hub­bel
du hub­belst
he/se/dat hub­bel
wi hub­beln
ji hub­beln
se hub­beln
Imperativ:
hub­bel!
hub­belt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Hubbel