Utspraak op Platt: /bɛln̩/ 🔊︎
Verb
Sülven: bel·len
[1]
Koort Koort wiesen
Wikipedia
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
ropen (von’n Hund)
düütsch:
bellen
nedderlandsch:
blaffen
engelsch:
bark
Bispelen:
Hunn, de bellt, biet nich.
Audiodatei, de de Ünnerbedüden illustreert
Amada44, CC BY-SA 3.0

Verbformen:

Infinitiv:
bel­len
PPP:
bell­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bell
du bell­st
he/se/dat bell­t
wi bell­t
ji bell­t
se bell­t
Vergangen Tiet:
ik bell
du bell­st
he/se/dat bell
wi bel­len
ji bel­len
se bel­len
Perfekt:
ik heff bell­t
du hest bell­t
he/se/dat hett bell­t
wi hebbt bell­t
ji hebbt bell­t
se hebbt bell­t
Kunjunktiv:
ik bell
du bell­st
he/se/dat bell
wi bel­len
ji bel­len
se bel­len
Imperativ:
bell!
bell­t!

Tohoopsett Wöör:

anbellen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.