Utspraak op Platt: /føː͡ɐlɛɪ̯ɡn̩/
Verb
Sülven: vör·le·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
vör­le­gen
PPP:
vör­la­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik leeg vör
du lügg­st vör
he/se/dat lügg­t vör
wi leegt vör
ji leegt vör
se leegt vör
Vergangen Tiet:
ik löög vör
du löögst vör
he/se/dat löög vör
wi lö­gen vör
ji lö­gen vör
se lö­gen vör
Perfekt:
ik heff vör­la­gen
du hest vör­la­gen
he/se/dat hett vör­la­gen
wi hebbt vör­la­gen
ji hebbt vör­la­gen
se hebbt vör­la­gen
Kunjunktiv:
ik löög vör
du löögst vör
he/se/dat löög vör
wi lö­gen vör
ji lö­gen vör
se lö­gen vör
Imperativ:
leeg vör!
leegt vör!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: vör + legen