Utspraak op Platt: /afvɪtn̩/
Verb
Sülven: af·wit·ten
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­wit­ten
PPP:
af­witt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik witt af
du witt­st af
he/se/dat witt af
wi witt af
ji witt af
se witt af
Vergangen Tiet:
ik witt af
du witt­st af
he/se/dat witt af
wi wit­ten af
ji wit­ten af
se wit­ten af
Perfekt:
ik heff af­witt
du hest af­witt
he/se/dat hett af­witt
wi hebbt af­witt
ji hebbt af­witt
se hebbt af­witt
Kunjunktiv:
ik witt af
du witt­st af
he/se/dat witt af
wi wit­ten af
ji wit­ten af
se wit­ten af
Imperativ:
witt af!
witt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + witt