Utspraak op Platt: /anstɾiːkn̩/
Verb
Sülven: an·strie·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
an­strie­ken
PPP:
an­stre­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik striek an
du stri­ckst an
he/se/dat stri­ckt an
wi striekt an
ji striekt an
se striekt an
Vergangen Tiet:
ik streek an
du streekst an
he/se/dat streek an
wi stre­ken an
ji stre­ken an
se stre­ken an
Perfekt:
ik heff an­stre­ken
du hest an­stre­ken
he/se/dat hett an­stre­ken
wi hebbt an­stre­ken
ji hebbt an­stre­ken
se hebbt an­stre­ken
Kunjunktiv:
ik streek an
du streekst an
he/se/dat streek an
wi stre­ken an
ji stre­ken an
se stre­ken an
Imperativ:
striek an!
striekt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + strieken