Utspraak op Platt: /anpɪsn̩/
Verb
Sülven: an·pis·sen
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
gegen wat miegen
düütsch:
anpissen
anpinkeln
engelsch:
piss on
Bispelen:
De Hund hett mi anpisst.

Verbformen:

Infinitiv:
an­pis­sen
PPP:
an­piss­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik piss an
du pisst an
he/se/dat piss­t an
wi piss­t an
ji piss­t an
se piss­t an
Vergangen Tiet:
ik piss an
du pisst an
he/se/dat piss an
wi pis­sen an
ji pis­sen an
se pis­sen an
Perfekt:
ik heff an­piss­t
du hest an­piss­t
he/se/dat hett an­piss­t
wi hebbt an­piss­t
ji hebbt an­piss­t
se hebbt an­piss­t
Kunjunktiv:
ik piss an
du pisst an
he/se/dat piss an
wi pis­sen an
ji pis­sen an
se pis­sen an
Imperativ:
piss an!
piss­t an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + pissen

Tohoopsett Wöör:

an
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.