Utspraak op Platt: /fəɾkøːy̯ln̩/ 🔊︎
Verb
Sülven: ver·köh·len
[1]
Opbowoortschatt
sik ~
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik heff mi verköhlt.

Verbformen:

Infinitiv:
ver­köh­len
PPP:
ver­köhlt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­köhl
du ver­köhlst
he/se/dat ver­köhlt
wi ver­köhlt
ji ver­köhlt
se ver­köhlt
Vergangen Tiet:
ik ver­köhl
du ver­köhlst
he/se/dat ver­köhl
wi ver­köh­len
ji ver­köh­len
se ver­köh­len
Perfekt:
ik heff ver­köhlt
du hest ver­köhlt
he/se/dat hett ver­köhlt
wi hebbt ver­köhlt
ji hebbt ver­köhlt
se hebbt ver­köhlt
Kunjunktiv:
ik ver­köhl
du ver­köhlst
he/se/dat ver­köhl
wi ver­köh­len
ji ver­köh­len
se ver­köh­len
Imperativ:
ver­köhl!
ver­köhlt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + köhl
Identische Wöör ››› Verköhlen ❔︎