Utspraak op Platt: /smɔu̯kn̩/
Verb
Sülven: smo·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
Smook von Toback inhaleren
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He smookt Zigaretten.

Verbformen:

Infinitiv:
smo­ken
PPP:
smookt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik smook
du smookst
he/se/dat smookt
wi smookt
ji smookt
se smookt
Vergangen Tiet:
ik smook
du smookst
he/se/dat smook
wi smo­ken
ji smo­ken
se smo­ken
Perfekt:
ik heff smookt
du hest smookt
he/se/dat hett smookt
wi hebbt smookt
ji hebbt smookt
se hebbt smookt
Kunjunktiv:
ik smook
du smookst
he/se/dat smook
wi smo­ken
ji smo­ken
se smo­ken
Imperativ:
smook!
smookt!
Identische Wöör ››› smöken ❔︎