Utspraak op Platt: /uːtmøːy̯tn̩/
Verb
Sülven: ut·mö·ten
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
Bispelen:
Dat Licht mutt ut!

Verbformen:

Infinitiv:
ut­mö­ten
PPP:
ut­müss­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik mutt ut
du mutt­st ut
he/se/dat mutt ut
wi mööt ut
ji mööt ut
se mööt ut
Vergangen Tiet:
ik müss ut
du müsst ut
he/se/dat müss ut
wi müs­sen ut
ji müs­sen ut
se müs­sen ut
Perfekt:
ik heff ut­müss­t
du hest ut­müss­t
he/se/dat hett ut­müss­t
wi hebbt ut­müss­t
ji hebbt ut­müss­t
se hebbt ut­müss­t
Kunjunktiv:
ik müss ut
du müsst ut
he/se/dat müss ut
wi müs­sen ut
ji müs­sen ut
se müs­sen ut
Imperativ:
mutt ut!
mööt ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + möten