Utspraak op Platt: /anlɪkn̩/
Verb
Sülven: an·li·cken
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He hett den Breef anlickt un tobackt.

Verbformen:

Infinitiv:
an­li­cken
PPP:
an­li­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik lick an
du li­ckst an
he/se/dat li­ckt an
wi li­ckt an
ji li­ckt an
se li­ckt an
Vergangen Tiet:
ik lick an
du li­ckst an
he/se/dat lick an
wi li­cken an
ji li­cken an
se li­cken an
Perfekt:
ik heff an­li­ckt
du hest an­li­ckt
he/se/dat hett an­li­ckt
wi hebbt an­li­ckt
ji hebbt an­li­ckt
se hebbt an­li­ckt
Kunjunktiv:
ik lick an
du li­ckst an
he/se/dat lick an
wi li­cken an
ji li­cken an
se li­cken an
Imperativ:
lick an!
li­ckt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + licken