Utspraak op Platt: /anpɛln̩/
Verb
Sülven: an·pel·len
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
an­pel­len
PPP:
an­pell­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik pell an
du pell­st an
he/se/dat pell­t an
wi pell­t an
ji pell­t an
se pell­t an
Vergangen Tiet:
ik pell an
du pell­st an
he/se/dat pell an
wi pel­len an
ji pel­len an
se pel­len an
Perfekt:
ik heff an­pell­t
du hest an­pell­t
he/se/dat hett an­pell­t
wi hebbt an­pell­t
ji hebbt an­pell­t
se hebbt an­pell­t
Kunjunktiv:
ik pell an
du pell­st an
he/se/dat pell an
wi pel­len an
ji pel­len an
se pel­len an
Imperativ:
pell an!
pell­t an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + pellen