Utspraak op Platt: /pɛln̩/
Verb
Sülven: pel·len
[1]
Koort Koort wiesen
Wikipedia
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
de Pell afschellen
düütsch:
pellen
nedderlandsch:
pellen
jassen
engelsch:
peel
shell
Bispelen:
För’n Kartuffelslaat mööt Kartuffeln pellt warrn.
Bild, dat de Ünnerbedüden illustreert
Oliver Hallmann, CC BY 2.0

Verbformen:

Infinitiv:
pel­len
PPP:
pell­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik pell
du pell­st
he/se/dat pell­t
wi pell­t
ji pell­t
se pell­t
Vergangen Tiet:
ik pell
du pell­st
he/se/dat pell
wi pel­len
ji pel­len
se pel­len
Perfekt:
ik heff pell­t
du hest pell­t
he/se/dat hett pell­t
wi hebbt pell­t
ji hebbt pell­t
se hebbt pell­t
Kunjunktiv:
ik pell
du pell­st
he/se/dat pell
wi pel­len
ji pel­len
se pel­len
Imperativ:
pell!
pell­t!

Etymologie:

Woort afleidt von: Pell

Tohoopsett Wöör:

afpellen anpellen Pellkartuffel utpellen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.