Utspraak op Platt: /bəlʊkzn̩/
Verb
Sülven: be·luch·sen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
Bispelen:
Wer sik beluchsen lett, is sülvens schuld.

Verbformen:

Infinitiv:
be­luch­sen
PPP:
be­luchst
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik be­luchs
du be­luchst
he/se/dat be­luchst
wi be­luchst
ji be­luchst
se be­luchst
Vergangen Tiet:
ik be­luchs
du be­luchst
he/se/dat be­luchs
wi be­luch­sen
ji be­luch­sen
se be­luch­sen
Perfekt:
ik heff be­luchst
du hest be­luchst
he/se/dat hett be­luchst
wi hebbt be­luchst
ji hebbt be­luchst
se hebbt be­luchst
Kunjunktiv:
ik be­luchs
du be­luchst
he/se/dat be­luchs
wi be­luch­sen
ji be­luch­sen
se be­luch­sen
Imperativ:
be­luchs!
be­luchst!

Etymologie:

Woort afleidt von: be-