Utspraak op Platt: /aflɛɪ̯pəln/
Verb
Sülven: af·le·peln
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
mit en Lepel dalnehmen
düütsch:
ablöffeln

Verbformen:

Infinitiv:
af­le­peln
PPP:
af­le­pelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik le­pel af
du le­pelst af
he/se/dat le­pelt af
wi le­pelt af
ji le­pelt af
se le­pelt af
Vergangen Tiet:
ik le­pel af
du le­pelst af
he/se/dat le­pel af
wi le­peln af
ji le­peln af
se le­peln af
Perfekt:
ik heff af­le­pelt
du hest af­le­pelt
he/se/dat hett af­le­pelt
wi hebbt af­le­pelt
ji hebbt af­le­pelt
se hebbt af­le­pelt
Kunjunktiv:
ik le­pel af
du le­pelst af
he/se/dat le­pel af
wi le­peln af
ji le­peln af
se le­peln af
Imperativ:
le­pel af!
le­pelt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + lepeln
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.