Utspraak op Platt: /mankfʊməln/
Verb
Sülven: mang·fum·meln
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
bi wat mit rümfummeln
düütsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
mang­fum­meln
PPP:
mang­fum­melt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fum­mel mang
du fum­melst mang
he/se/dat fum­melt mang
wi fum­melt mang
ji fum­melt mang
se fum­melt mang
Vergangen Tiet:
ik fum­mel mang
du fum­melst mang
he/se/dat fum­mel mang
wi fum­meln mang
ji fum­meln mang
se fum­meln mang
Perfekt:
ik heff mang­fum­melt
du hest mang­fum­melt
he/se/dat hett mang­fum­melt
wi hebbt mang­fum­melt
ji hebbt mang­fum­melt
se hebbt mang­fum­melt
Kunjunktiv:
ik fum­mel mang
du fum­melst mang
he/se/dat fum­mel mang
wi fum­meln mang
ji fum­meln mang
se fum­meln mang
Imperativ:
fum­mel mang!
fum­melt mang!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: mang + fummeln