Utspraak op Platt: /hɔːnjøːkəln/
Verb
Sülven: hahn·jö·keln
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
hahn­jö­keln
PPP:
hahn­jö­kelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik hahn­jö­kel
du hahn­jö­kelst
he/se/dat hahn­jö­kelt
wi hahn­jö­kelt
ji hahn­jö­kelt
se hahn­jö­kelt
Vergangen Tiet:
ik hahn­jö­kel
du hahn­jö­kelst
he/se/dat hahn­jö­kel
wi hahn­jö­keln
ji hahn­jö­keln
se hahn­jö­keln
Perfekt:
ik heff hahn­jö­kelt
du hest hahn­jö­kelt
he/se/dat hett hahn­jö­kelt
wi hebbt hahn­jö­kelt
ji hebbt hahn­jö­kelt
se hebbt hahn­jö­kelt
Kunjunktiv:
ik hahn­jö­kel
du hahn­jö­kelst
he/se/dat hahn­jö­kel
wi hahn­jö­keln
ji hahn­jö­keln
se hahn­jö­keln
Imperativ:
hahn­jö­kel!
hahn­jö­kelt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Hahn + jökeln