Utspraak op Platt: /anbʊ͡ɐn/
Verb
Sülven: an·burrn
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
mit Burrn ankamen
düütsch:
heranbrummen
Bispelen:
De Maisebber keem anburrt un flöög mi üm’n Döötz rüm.

Verbformen:

Infinitiv:
an­burr­n
PPP:
an­burr­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik burr an
du burr­st an
he/se/dat burr­t an
wi burr­t an
ji burr­t an
se burr­t an
Vergangen Tiet:
ik burr an
du burr­st an
he/se/dat burr an
wi bur­ren an
ji bur­ren an
se bur­ren an
Perfekt:
ik bün an­burr­t
du büst an­burr­t
he/se/dat is an­burr­t
wi sünd an­burr­t
ji sünd an­burr­t
se sünd an­burr­t
Kunjunktiv:
ik burr an
du burr­st an
he/se/dat burr an
wi bur­ren an
ji bur­ren an
se bur­ren an
Imperativ:
burr an!
burr­t an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + burrn

Tohoopsett Wöör:

an
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.