Utspraak op Platt: /vɛdɐbɾɪnɡn̩/
Verb
Sülven: wed·der·brin·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Kann ik mi dien Fohrrad borgen? — Jo, dat dröffst du. Aver wedderbringen!

Verbformen:

Infinitiv:
wed­der­brin­gen
PPP:
wed­der­bröch­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bring wedder
du bringst wedder
he/se/dat bringt wedder
wi bringt wedder
ji bringt wedder
se bringt wedder
Vergangen Tiet:
ik brö­ch wedder
du bröch­st wedder
he/se/dat brö­ch wedder
wi brö­chen wedder
ji brö­chen wedder
se brö­chen wedder
Perfekt:
ik heff wed­der­bröch­t
du hest wed­der­bröch­t
he/se/dat hett wed­der­bröch­t
wi hebbt wed­der­bröch­t
ji hebbt wed­der­bröch­t
se hebbt wed­der­bröch­t
Kunjunktiv:
ik brö­ch wedder
du bröch­st wedder
he/se/dat brö­ch wedder
wi brö­chen wedder
ji brö­chen wedder
se brö­chen wedder
Imperativ:
bring wedder!
bringt wedder!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: wedder + bringen