Utspraak op Platt: /tɔu̯ʃɛnkn̩/
Verb
Sülven: to·schen·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
Bispelen:
Schall ik di noch en beten wat toschenken?

Verbformen:

Infinitiv:
to­schen­ken
PPP:
to­schenkt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schenk to
du schenkst to
he/se/dat schenkt to
wi schenkt to
ji schenkt to
se schenkt to
Vergangen Tiet:
ik schünk to
du schünkst to
he/se/dat schünk to
wi schün­ken to
ji schün­ken to
se schün­ken to
Perfekt:
ik heff to­schenkt
du hest to­schenkt
he/se/dat hett to­schenkt
wi hebbt to­schenkt
ji hebbt to­schenkt
se hebbt to­schenkt
Kunjunktiv:
ik schünk to
du schünkst to
he/se/dat schünk to
wi schün­ken to
ji schün­ken to
se schün­ken to
Imperativ:
schenk to!
schenkt to!
Infinitiv:
to­schen­ken
PPP:
to­schun­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schenk to
du schenkst to
he/se/dat schenkt to
wi schenkt to
ji schenkt to
se schenkt to
Vergangen Tiet:
ik schünk to
du schünkst to
he/se/dat schünk to
wi schün­ken to
ji schün­ken to
se schün­ken to
Perfekt:
ik heff to­schun­ken
du hest to­schun­ken
he/se/dat hett to­schun­ken
wi hebbt to­schun­ken
ji hebbt to­schun­ken
se hebbt to­schun­ken
Kunjunktiv:
ik schünk to
du schünkst to
he/se/dat schünk to
wi schün­ken to
ji schün­ken to
se schün­ken to
Imperativ:
schenk to!
schenkt to!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: to + schenken