Utspraak op Platt: /afɾakn̩/
Verb
Sülven: af·ra·cken
[1]
Opbowoortschatt
sik ~
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­ra­cken
PPP:
af­ra­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik rack af
du ra­ckst af
he/se/dat ra­ckt af
wi ra­ckt af
ji ra­ckt af
se ra­ckt af
Vergangen Tiet:
ik rack af
du ra­ckst af
he/se/dat rack af
wi ra­cken af
ji ra­cken af
se ra­cken af
Perfekt:
ik heff af­ra­ckt
du hest af­ra­ckt
he/se/dat hett af­ra­ckt
wi hebbt af­ra­ckt
ji hebbt af­ra­ckt
se hebbt af­ra­ckt
Kunjunktiv:
ik rack af
du ra­ckst af
he/se/dat rack af
wi ra­cken af
ji ra­cken af
se ra­cken af
Imperativ:
rack af!
ra­ckt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + racken