pimmelig op Plattdüütsch

Utspraak op Platt: /pɪməlɪç/

Adjektiv

Sülven: pim·me·lig

pimmeliger pimmeligst

[1]

Randwoortschatt

plattdüütsch:

teemlich op ’t Detail bedacht

düütsch:

penibel

pingelig

nedderlandsch:

penibel

engelsch:

fastidious

meticulous

Bispelen:

Bi ’t Reinmaken weer miene Moder jümmer ganz pimmelig.

Etymologie:

Woort afleidt von: -ig

Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.