Utspraak op Platt: /ɾɪnkɔːm̩/
Verb
Sülven: rin·ka·men
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
rin­ka­men
PPP:
rin­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaam rin
du kumm­st rin
he/se/dat kumm­t rin
wi kaamt rin
ji kaamt rin
se kaamt rin
Vergangen Tiet:
ik keem rin
du keemst rin
he/se/dat keem rin
wi ke­men rin
ji ke­men rin
se ke­men rin
Perfekt:
ik bün rin­ka­men
du büst rin­ka­men
he/se/dat is rin­ka­men
wi sünd rin­ka­men
ji sünd rin­ka­men
se sünd rin­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem rin
du keemst rin
he/se/dat keem rin
wi ke­men rin
ji ke­men rin
se ke­men rin
Imperativ:
kaam rin!
kaamt rin!
Infinitiv:
rin­ka­men
PPP:
rin­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kumm rin
du kumm­st rin
he/se/dat kumm­t rin
wi kaamt rin
ji kaamt rin
se kaamt rin
Vergangen Tiet:
ik keem rin
du keemst rin
he/se/dat keem rin
wi ke­men rin
ji ke­men rin
se ke­men rin
Perfekt:
ik bün rin­ka­men
du büst rin­ka­men
he/se/dat is rin­ka­men
wi sünd rin­ka­men
ji sünd rin­ka­men
se sünd rin­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem rin
du keemst rin
he/se/dat keem rin
wi ke­men rin
ji ke­men rin
se ke­men rin
Imperativ:
kumm rin!
kaamt rin!
Infinitiv:
rin­ka­men
PPP:
rin­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaam rin
du kümm­st rin
he/se/dat kümm­t rin
wi kaamt rin
ji kaamt rin
se kaamt rin
Vergangen Tiet:
ik keem rin
du keemst rin
he/se/dat keem rin
wi ke­men rin
ji ke­men rin
se ke­men rin
Perfekt:
ik bün rin­ka­men
du büst rin­ka­men
he/se/dat is rin­ka­men
wi sünd rin­ka­men
ji sünd rin­ka­men
se sünd rin­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem rin
du keemst rin
he/se/dat keem rin
wi ke­men rin
ji ke­men rin
se ke­men rin
Imperativ:
kaam rin!
kaamt rin!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rin + kamen