Utspraak op Platt: /ɾʏmklatɐn/
Verb
Sülven: rüm·klat·tern
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
hen un her klattern
düütsch:
herumklettern
Bispelen:
Maakt jümmer Spaaß, en Katteker totokieken bi dat Rümklattern in de Bööm.

Verbformen:

Infinitiv:
rüm­klat­tern
PPP:
rüm­klat­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik klat­ter rüm
du klat­terst rüm
he/se/dat klat­tert rüm
wi klat­tert rüm
ji klat­tert rüm
se klat­tert rüm
Vergangen Tiet:
ik klat­ter rüm
du klat­terst rüm
he/se/dat klat­ter rüm
wi klat­tern rüm
ji klat­tern rüm
se klat­tern rüm
Perfekt:
ik bün rüm­klat­tert
du büst rüm­klat­tert
he/se/dat is rüm­klat­tert
wi sünd rüm­klat­tert
ji sünd rüm­klat­tert
se sünd rüm­klat­tert
Kunjunktiv:
ik klat­ter rüm
du klat­terst rüm
he/se/dat klat­ter rüm
wi klat­tern rüm
ji klat­tern rüm
se klat­tern rüm
Imperativ:
klat­ter rüm!
klat­tert rüm!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rüm + klattern

Tohoopsett Wöör:

rüm
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.