Utspraak op Platt: /vɛçsliːkn̩/
Verb
Sülven: weg·slie·ken
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
weg­slie­ken
PPP:
weg­sle­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik sliek weg
du sli­ckst weg
he/se/dat sli­ckt weg
wi sliekt weg
ji sliekt weg
se sliekt weg
Vergangen Tiet:
ik sleek weg
du sleekst weg
he/se/dat sleek weg
wi sle­ken weg
ji sle­ken weg
se sle­ken weg
Perfekt:
ik heff weg­sle­ken
du hest weg­sle­ken
he/se/dat hett weg­sle­ken
wi hebbt weg­sle­ken
ji hebbt weg­sle­ken
se hebbt weg­sle­ken
Kunjunktiv:
ik sleek weg
du sleekst weg
he/se/dat sleek weg
wi sle­ken weg
ji sle­ken weg
se sle­ken weg
Imperativ:
sliek weg!
sliekt weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + slieken