Utspraak op Platt: /føː͡ɐpɾɛɪ̯stɐn/
Verb
Sülven: vör·prees·tern
[1]
Randwoortschatt
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Nu preester mi doch nich so veel vör, ik do dat liekers!

Verbformen:

Infinitiv:
vör­prees­tern
PPP:
vör­prees­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik prees­ter vör
du prees­terst vör
he/se/dat prees­tert vör
wi prees­tert vör
ji prees­tert vör
se prees­tert vör
Vergangen Tiet:
ik prees­ter vör
du prees­terst vör
he/se/dat prees­ter vör
wi prees­tern vör
ji prees­tern vör
se prees­tern vör
Perfekt:
ik heff vör­prees­tert
du hest vör­prees­tert
he/se/dat hett vör­prees­tert
wi hebbt vör­prees­tert
ji hebbt vör­prees­tert
se hebbt vör­prees­tert
Kunjunktiv:
ik prees­ter vör
du prees­terst vör
he/se/dat prees­ter vör
wi prees­tern vör
ji prees­tern vör
se prees­tern vör
Imperativ:
prees­ter vör!
prees­tert vör!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: vör + preestern