Utspraak op Platt: /vɛçlɪkn̩/
Verb
Sülven: weg·li·cken
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Jung hett dat Ies gau weglickt.

Verbformen:

Infinitiv:
weg­li­cken
PPP:
weg­li­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik lick weg
du li­ckst weg
he/se/dat li­ckt weg
wi li­ckt weg
ji li­ckt weg
se li­ckt weg
Vergangen Tiet:
ik lick weg
du li­ckst weg
he/se/dat lick weg
wi li­cken weg
ji li­cken weg
se li­cken weg
Perfekt:
ik heff weg­li­ckt
du hest weg­li­ckt
he/se/dat hett weg­li­ckt
wi hebbt weg­li­ckt
ji hebbt weg­li­ckt
se hebbt weg­li­ckt
Kunjunktiv:
ik lick weg
du li­ckst weg
he/se/dat lick weg
wi li­cken weg
ji li­cken weg
se li­cken weg
Imperativ:
lick weg!
li­ckt weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + licken