Utspraak op Platt: /ɪnvɛkn̩/
Verb
Sülven: in·we·cken
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
in­we­cken
PPP:
in­we­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik weck in
du we­ckst in
he/se/dat we­ckt in
wi we­ckt in
ji we­ckt in
se we­ckt in
Vergangen Tiet:
ik weck in
du we­ckst in
he/se/dat weck in
wi we­cken in
ji we­cken in
se we­cken in
Perfekt:
ik heff in­we­ckt
du hest in­we­ckt
he/se/dat hett in­we­ckt
wi hebbt in­we­ckt
ji hebbt in­we­ckt
se hebbt in­we­ckt
Kunjunktiv:
ik weck in
du we­ckst in
he/se/dat weck in
wi we­cken in
ji we­cken in
se we­cken in
Imperativ:
weck in!
we­ckt in!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: in + Weck