Utspraak op Platt: /ɾuːtbɾɛɪ̯kn̩/
Verb
Sülven: rut·bre·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
rut­bre­ken
PPP:
rut­bra­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik breek rut
du bri­ckst rut
he/se/dat bri­ckt rut
wi breekt rut
ji breekt rut
se breekt rut
Vergangen Tiet:
ik bröök rut
du bröökst rut
he/se/dat bröök rut
wi brö­ken rut
ji brö­ken rut
se brö­ken rut
Perfekt:
ik heff rut­bra­ken
du hest rut­bra­ken
he/se/dat hett rut­bra­ken
wi hebbt rut­bra­ken
ji hebbt rut­bra­ken
se hebbt rut­bra­ken
Kunjunktiv:
ik bröök rut
du bröökst rut
he/se/dat bröök rut
wi brö­ken rut
ji brö­ken rut
se brö­ken rut
Imperativ:
breek rut!
breekt rut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rut + breken