Utspraak op Platt: /fʊlklaɪ̯ən/
Verb
Sülven: vull·klei·en
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
vullsmeren
düütsch:
vollschmieren
beschmieren
nedderlandsch:
volsmeren
engelsch:
smudge
besmirch
Bispelen:
Ik weer dree Minuten weg, in de Tiet hett sik dat Kind kumpleet vullkleit.

Verbformen:

Infinitiv:
vull­klei­en
PPP:
vull­kleit
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik klei vull
du kleist vull
he/se/dat kleit vull
wi kleit vull
ji kleit vull
se kleit vull
Vergangen Tiet:
ik klei vull
du kleist vull
he/se/dat klei vull
wi klein vull
ji klein vull
se klein vull
Perfekt:
ik heff vull­kleit
du hest vull­kleit
he/se/dat hett vull­kleit
wi hebbt vull­kleit
ji hebbt vull­kleit
se hebbt vull­kleit
Kunjunktiv:
ik klei vull
du kleist vull
he/se/dat klei vull
wi klein vull
ji klein vull
se klein vull
Imperativ:
klei vull!
kleit vull!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: vull + kleien

Tohoopsett Wöör:

vull
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.