Utspraak op Platt: /klaɪ̯ən/
Verb
Sülven: klei·en
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
Mudd ut de Gravens graven
düütsch:
kleien
Bispelen:
In’n Harvst mööt de Gravens kleit warrn.
[2]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
smeren, suddeln
düütsch:
schmieren
sudeln
nedderlandsch:
knoeien
engelsch:
soil
Bispelen:
Du kannst geern rutgahn to’t Spelen, aver klei nich so!
[3]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
graven, afboen
besünners Toon un Margel

Verbformen:

Infinitiv:
klei­en
PPP:
kleit
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik klei
du kleist
he/se/dat kleit
wi kleit
ji kleit
se kleit
Vergangen Tiet:
ik klei
du kleist
he/se/dat klei
wi klein
ji klein
se klein
Perfekt:
ik heff kleit
du hest kleit
he/se/dat hett kleit
wi hebbt kleit
ji hebbt kleit
se hebbt kleit
Kunjunktiv:
ik klei
du kleist
he/se/dat klei
wi klein
ji klein
se klein
Imperativ:
klei!
kleit!

Etymologie:

Woort afleidt von: Klei

Tohoopsett Wöör:

ankleien ankleien bekleien inkleien Kleieree kleierig Kleikraam Kleipoot ünnerkleien utkleien vullkleien
Riemwöör
Identische Wöör ››› kleien ❔︎
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.