Utspraak op Platt: /uːtviːzn̩/ 🔊︎
Verb
Sülven: ut·wie·sen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
ut­wie­sen
PPP:
ut­wiest
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wies ut
du wiest ut
he/se/dat wiest ut
wi wiest ut
ji wiest ut
se wiest ut
Vergangen Tiet:
ik wies ut
du wiest ut
he/se/dat wies ut
wi wie­sen ut
ji wie­sen ut
se wie­sen ut
Perfekt:
ik heff ut­wiest
du hest ut­wiest
he/se/dat hett ut­wiest
wi hebbt ut­wiest
ji hebbt ut­wiest
se hebbt ut­wiest
Kunjunktiv:
ik wies ut
du wiest ut
he/se/dat wies ut
wi wie­sen ut
ji wie­sen ut
se wie­sen ut
Imperativ:
wies ut!
wiest ut!
Infinitiv:
ut­wie­sen
PPP:
ut­we­sen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wies ut
du wis­st ut
he/se/dat wis­st ut
wi wiest ut
ji wiest ut
se wiest ut
Vergangen Tiet:
ik wees ut
du weest ut
he/se/dat wees ut
wi we­sen ut
ji we­sen ut
se we­sen ut
Perfekt:
ik heff ut­we­sen
du hest ut­we­sen
he/se/dat hett ut­we­sen
wi hebbt ut­we­sen
ji hebbt ut­we­sen
se hebbt ut­we­sen
Kunjunktiv:
ik wees ut
du weest ut
he/se/dat wees ut
wi we­sen ut
ji we­sen ut
se we­sen ut
Imperativ:
wies ut!
wiest ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + wiesen