Utspraak op Platt: /uːtplɔːstɐn/
Verb
Sülven: ut·plaas·tern
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
De Straat in uns Dörp rin is eerst 1964 utplaastert worrn.

Verbformen:

Infinitiv:
ut­plaas­tern
PPP:
ut­plaas­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik plaas­ter ut
du plaas­terst ut
he/se/dat plaas­tert ut
wi plaas­tert ut
ji plaas­tert ut
se plaas­tert ut
Vergangen Tiet:
ik plaas­ter ut
du plaas­terst ut
he/se/dat plaas­ter ut
wi plaas­tern ut
ji plaas­tern ut
se plaas­tern ut
Perfekt:
ik heff ut­plaas­tert
du hest ut­plaas­tert
he/se/dat hett ut­plaas­tert
wi hebbt ut­plaas­tert
ji hebbt ut­plaas­tert
se hebbt ut­plaas­tert
Kunjunktiv:
ik plaas­ter ut
du plaas­terst ut
he/se/dat plaas­ter ut
wi plaas­tern ut
ji plaas­tern ut
se plaas­tern ut
Imperativ:
plaas­ter ut!
plaas­tert ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + plaastern