Utspraak op Platt: /fəɾlɛɡn̩/
Verb
Sülven: ver·leg·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Dat Book is bi Hinstörp verleggt worrn.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
[3]
Opbowoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[4]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
installeren, an’n Grund inboen
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
lay
Bispelen:
In de Oostsee hebbt se en Pipeline verleggt.

Verbformen:

Infinitiv:
ver­leg­gen
PPP:
ver­legg­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­legg
du ver­legg­st
he/se/dat ver­legg­t
wi ver­legg­t
ji ver­legg­t
se ver­legg­t
Vergangen Tiet:
ik ver­leed
du ver­leedst
he/se/dat ver­leed
wi ver­le­den
ji ver­le­den
se ver­le­den
Perfekt:
ik heff ver­legg­t
du hest ver­legg­t
he/se/dat hett ver­legg­t
wi hebbt ver­legg­t
ji hebbt ver­legg­t
se hebbt ver­legg­t
Kunjunktiv:
ik ver­leed
du ver­leedst
he/se/dat ver­leed
wi ver­le­den
ji ver­le­den
se ver­le­den
Imperativ:
ver­legg!
ver­legg­t!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + leggen