Utspraak op Platt: /plɔːstɐn/
Verb
Sülven: plaas·tern
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Wi mööt de Infohrt ees nee plaastern.

Verbformen:

Infinitiv:
plaas­tern
PPP:
plaas­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik plaas­ter
du plaas­terst
he/se/dat plaas­tert
wi plaas­tert
ji plaas­tert
se plaas­tert
Vergangen Tiet:
ik plaas­ter
du plaas­terst
he/se/dat plaas­ter
wi plaas­tern
ji plaas­tern
se plaas­tern
Perfekt:
ik heff plaas­tert
du hest plaas­tert
he/se/dat hett plaas­tert
wi hebbt plaas­tert
ji hebbt plaas­tert
se hebbt plaas­tert
Kunjunktiv:
ik plaas­ter
du plaas­terst
he/se/dat plaas­ter
wi plaas­tern
ji plaas­tern
se plaas­tern
Imperativ:
plaas­ter!
plaas­tert!

Etymologie:

Woort afleidt von: Plaaster