Utspraak op Platt: /ansliːkn̩/
Verb
Sülven: an·slie·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
an­slie­ken
PPP:
an­sle­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik sliek an
du sli­ckst an
he/se/dat sli­ckt an
wi sliekt an
ji sliekt an
se sliekt an
Vergangen Tiet:
ik sleek an
du sleekst an
he/se/dat sleek an
wi sle­ken an
ji sle­ken an
se sle­ken an
Perfekt:
ik bün an­sle­ken
du büst an­sle­ken
he/se/dat is an­sle­ken
wi sünd an­sle­ken
ji sünd an­sle­ken
se sünd an­sle­ken
Kunjunktiv:
ik sleek an
du sleekst an
he/se/dat sleek an
wi sle­ken an
ji sle­ken an
se sle­ken an
Imperativ:
sliek an!
sliekt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + slieken