Utspraak op Platt: /ɾankɔːm̩/
Verb
Sülven: ran·ka·men
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
ran­ka­men
PPP:
ran­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaam ran
du kumm­st ran
he/se/dat kumm­t ran
wi kaamt ran
ji kaamt ran
se kaamt ran
Vergangen Tiet:
ik keem ran
du keemst ran
he/se/dat keem ran
wi ke­men ran
ji ke­men ran
se ke­men ran
Perfekt:
ik bün ran­ka­men
du büst ran­ka­men
he/se/dat is ran­ka­men
wi sünd ran­ka­men
ji sünd ran­ka­men
se sünd ran­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem ran
du keemst ran
he/se/dat keem ran
wi ke­men ran
ji ke­men ran
se ke­men ran
Imperativ:
kaam ran!
kaamt ran!
Infinitiv:
ran­ka­men
PPP:
ran­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kumm ran
du kumm­st ran
he/se/dat kumm­t ran
wi kaamt ran
ji kaamt ran
se kaamt ran
Vergangen Tiet:
ik keem ran
du keemst ran
he/se/dat keem ran
wi ke­men ran
ji ke­men ran
se ke­men ran
Perfekt:
ik bün ran­ka­men
du büst ran­ka­men
he/se/dat is ran­ka­men
wi sünd ran­ka­men
ji sünd ran­ka­men
se sünd ran­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem ran
du keemst ran
he/se/dat keem ran
wi ke­men ran
ji ke­men ran
se ke­men ran
Imperativ:
kumm ran!
kaamt ran!
Infinitiv:
ran­ka­men
PPP:
ran­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaam ran
du kümm­st ran
he/se/dat kümm­t ran
wi kaamt ran
ji kaamt ran
se kaamt ran
Vergangen Tiet:
ik keem ran
du keemst ran
he/se/dat keem ran
wi ke­men ran
ji ke­men ran
se ke­men ran
Perfekt:
ik bün ran­ka­men
du büst ran­ka­men
he/se/dat is ran­ka­men
wi sünd ran­ka­men
ji sünd ran­ka­men
se sünd ran­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem ran
du keemst ran
he/se/dat keem ran
wi ke­men ran
ji ke­men ran
se ke­men ran
Imperativ:
kaam ran!
kaamt ran!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ran + kamen