Utspraak op Platt: /tɾʏɡstɾɔːln̩/
Verb
Sülven: trügg·strah·len
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Kattenogen strahlt in’t Düüster dat Licht trügg.

Verbformen:

Infinitiv:
trüg­g­strah­len
PPP:
trüg­g­strahlt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik strahl trügg
du strahlst trügg
he/se/dat strahlt trügg
wi strahlt trügg
ji strahlt trügg
se strahlt trügg
Vergangen Tiet:
ik strahl trügg
du strahlst trügg
he/se/dat strahl trügg
wi strah­len trügg
ji strah­len trügg
se strah­len trügg
Perfekt:
ik heff trüg­g­strahlt
du hest trüg­g­strahlt
he/se/dat hett trüg­g­strahlt
wi hebbt trüg­g­strahlt
ji hebbt trüg­g­strahlt
se hebbt trüg­g­strahlt
Kunjunktiv:
ik strahl trügg
du strahlst trügg
he/se/dat strahl trügg
wi strah­len trügg
ji strah­len trügg
se strah­len trügg
Imperativ:
strahl trügg!
strahlt trügg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: trügg + strahlen