Utspraak op Platt: /kɾɛpɛːɾən/
Verb
Sülven: kre·pe·ren
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Koh is krank worrn un krepeert.

Verbformen:

Infinitiv:
kre­pe­ren
PPP:
kre­peert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kre­peer
du kre­peerst
he/se/dat kre­peert
wi kre­peert
ji kre­peert
se kre­peert
Vergangen Tiet:
ik kre­peer
du kre­peerst
he/se/dat kre­peer
wi kre­pe­ren
ji kre­pe­ren
se kre­pe­ren
Perfekt:
ik bün kre­peert
du büst kre­peert
he/se/dat is kre­peert
wi sünd kre­peert
ji sünd kre­peert
se sünd kre­peert
Kunjunktiv:
ik kre­peer
du kre­peerst
he/se/dat kre­peer
wi kre­pe­ren
ji kre­pe­ren
se kre­pe­ren
Imperativ:
kre­peer!
kre­peert!

Etymologie:

Woort afleidt von: -eer