Utspraak op Platt: /afhaŋn̩/
Verb
Sülven: af·han·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­han­gen
PPP:
af­hun­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik han­g af
du han­gst af
he/se/dat han­gt af
wi han­gt af
ji han­gt af
se han­gt af
Vergangen Tiet:
ik hün­g af
du hün­gst af
he/se/dat hün­g af
wi hün­gen af
ji hün­gen af
se hün­gen af
Perfekt:
ik heff af­hun­gen
du hest af­hun­gen
he/se/dat hett af­hun­gen
wi hebbt af­hun­gen
ji hebbt af­hun­gen
se hebbt af­hun­gen
Kunjunktiv:
ik hün­g af
du hün­gst af
he/se/dat hün­g af
wi hün­gen af
ji hün­gen af
se hün­gen af
Imperativ:
han­g af!
han­gt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + hangen