Utspraak op Platt: /ɪnbɪn̩/
Verb
Sülven: in·bin·nen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
integreren
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Wi mööt all Lüüd mit inbinnen.

Verbformen:

Infinitiv:
in­bin­nen
PPP:
in­bun­nen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik binn in
du binn­st in
he/se/dat binn­t in
wi binn­t in
ji binn­t in
se binn­t in
Vergangen Tiet:
ik bünn in
du bünn­st in
he/se/dat bünn in
wi bün­nen in
ji bün­nen in
se bün­nen in
Perfekt:
ik heff in­bun­nen
du hest in­bun­nen
he/se/dat hett in­bun­nen
wi hebbt in­bun­nen
ji hebbt in­bun­nen
se hebbt in­bun­nen
Kunjunktiv:
ik bünn in
du bünn­st in
he/se/dat bünn in
wi bün­nen in
ji bün­nen in
se bün­nen in
Imperativ:
binn in!
binn­t in!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: in + binnen