Utspraak op Platt: /vɛçblɔːzn̩/
Verb
Sülven: weg·bla·sen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Wind hett de Bläder all wegblaast.

Verbformen:

Infinitiv:
weg­bla­sen
PPP:
weg­blaast
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik blaas weg
du blaast weg
he/se/dat blaast weg
wi blaast weg
ji blaast weg
se blaast weg
Vergangen Tiet:
ik blaas weg
du blaast weg
he/se/dat blaas weg
wi bla­sen weg
ji bla­sen weg
se bla­sen weg
Perfekt:
ik heff weg­blaast
du hest weg­blaast
he/se/dat hett weg­blaast
wi hebbt weg­blaast
ji hebbt weg­blaast
se hebbt weg­blaast
Kunjunktiv:
ik blaas weg
du blaast weg
he/se/dat blaas weg
wi bla­sen weg
ji bla­sen weg
se bla­sen weg
Imperativ:
blaas weg!
blaast weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + blasen