Utspraak op Platt: /afbʊfn̩/
Verb
Sülven: af·buf·fen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­buf­fen
PPP:
af­buff­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik buff af
du buff­st af
he/se/dat buff­t af
wi buff­t af
ji buff­t af
se buff­t af
Vergangen Tiet:
ik buff af
du buff­st af
he/se/dat buff af
wi buf­fen af
ji buf­fen af
se buf­fen af
Perfekt:
ik heff af­buff­t
du hest af­buff­t
he/se/dat hett af­buff­t
wi hebbt af­buff­t
ji hebbt af­buff­t
se hebbt af­buff­t
Kunjunktiv:
ik buff af
du buff­st af
he/se/dat buff af
wi buf­fen af
ji buf­fen af
se buf­fen af
Imperativ:
buff af!
buff­t af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + buffen