Utspraak op Platt: /afkʏln̩/
Verb
Sülven: af·kül·len
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­kül­len
PPP:
af­küll­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik küll af
du küll­st af
he/se/dat küll­t af
wi küll­t af
ji küll­t af
se küll­t af
Vergangen Tiet:
ik küll af
du küll­st af
he/se/dat küll af
wi kül­len af
ji kül­len af
se kül­len af
Perfekt:
ik heff af­küll­t
du hest af­küll­t
he/se/dat hett af­küll­t
wi hebbt af­küll­t
ji hebbt af­küll­t
se hebbt af­küll­t
Kunjunktiv:
ik küll af
du küll­st af
he/se/dat küll af
wi kül­len af
ji kül­len af
se kül­len af
Imperativ:
küll af!
küll­t af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + Küll