Utspraak op Platt: /afplɔːstɐn/
Verb
Sülven: af·plaas·tern
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
Farv, Putz etc.
düütsch:
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
Huut, Schell etc.
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­plaas­tern
PPP:
af­plaas­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik plaas­ter af
du plaas­terst af
he/se/dat plaas­tert af
wi plaas­tert af
ji plaas­tert af
se plaas­tert af
Vergangen Tiet:
ik plaas­ter af
du plaas­terst af
he/se/dat plaas­ter af
wi plaas­tern af
ji plaas­tern af
se plaas­tern af
Perfekt:
ik bün af­plaas­tert
du büst af­plaas­tert
he/se/dat is af­plaas­tert
wi sünd af­plaas­tert
ji sünd af­plaas­tert
se sünd af­plaas­tert
Kunjunktiv:
ik plaas­ter af
du plaas­terst af
he/se/dat plaas­ter af
wi plaas­tern af
ji plaas­tern af
se plaas­tern af
Imperativ:
plaas­ter af!
plaas­tert af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + plaastern