Utspraak op Platt: /afʃɛːɾən/
Verb
Sülven: af·sche·ren
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
plattdüütsch:
meistendeels mit’n Imperativ: scheer di af
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­sche­ren
PPP:
af­scho­ren
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik scheer af
du scheerst af
he/se/dat scheert af
wi scheert af
ji scheert af
se scheert af
Vergangen Tiet:
ik schöör af
du schöörst af
he/se/dat schöör af
wi schö­ren af
ji schö­ren af
se schö­ren af
Perfekt:
ik heff af­scho­ren
du hest af­scho­ren
he/se/dat hett af­scho­ren
wi hebbt af­scho­ren
ji hebbt af­scho­ren
se hebbt af­scho­ren
Kunjunktiv:
ik schöör af
du schöörst af
he/se/dat schöör af
wi schö­ren af
ji schö­ren af
se schö­ren af
Imperativ:
scheer af!
scheert af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + scheren