Utspraak op Platt: /afʃʏlpən/
Verb
Sülven: af·schülpen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­schülpen
PPP:
af­schülpt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schülp af
du schülpst af
he/se/dat schülpt af
wi schülpt af
ji schülpt af
se schülpt af
Vergangen Tiet:
ik schülp af
du schülpst af
he/se/dat schülp af
wi schülpen af
ji schülpen af
se schülpen af
Perfekt:
ik heff af­schülpt
du hest af­schülpt
he/se/dat hett af­schülpt
wi hebbt af­schülpt
ji hebbt af­schülpt
se hebbt af­schülpt
Kunjunktiv:
ik schülp af
du schülpst af
he/se/dat schülp af
wi schülpen af
ji schülpen af
se schülpen af
Imperativ:
schülp af!
schülpt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + schülpen