Utspraak op Platt: /afsmɛkn̩/
Verb
Sülven: af·sme·cken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­sme­cken
PPP:
af­sme­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik smeck af
du sme­ckst af
he/se/dat sme­ckt af
wi sme­ckt af
ji sme­ckt af
se sme­ckt af
Vergangen Tiet:
ik smeck af
du sme­ckst af
he/se/dat smeck af
wi sme­cken af
ji sme­cken af
se sme­cken af
Perfekt:
ik heff af­sme­ckt
du hest af­sme­ckt
he/se/dat hett af­sme­ckt
wi hebbt af­sme­ckt
ji hebbt af­sme­ckt
se hebbt af­sme­ckt
Kunjunktiv:
ik smeck af
du sme­ckst af
he/se/dat smeck af
wi sme­cken af
ji sme­cken af
se sme­cken af
Imperativ:
smeck af!
sme­ckt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + smecken