Utspraak op Platt: /anbədɾɔːpm̩/
Verb
Sülven: an·be·dra·pen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Wat dat anbedraapt, heff ik dor keen Verscheel to.

Verbformen:

Infinitiv:
an­be­dra­pen
PPP:
an­be­dra­pen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik be­draap an
du be­draapst an
he/se/dat be­draapt an
wi be­draapt an
ji be­draapt an
se be­draapt an
Vergangen Tiet:
ik be­draap an
du be­draapst an
he/se/dat be­draap an
wi be­dra­pen an
ji be­dra­pen an
se be­dra­pen an
Perfekt:
ik heff an­be­dra­pen
du hest an­be­dra­pen
he/se/dat hett an­be­dra­pen
wi hebbt an­be­dra­pen
ji hebbt an­be­dra­pen
se hebbt an­be­dra­pen
Kunjunktiv:
ik be­draap an
du be­draapst an
he/se/dat be­draap an
wi be­dra­pen an
ji be­dra­pen an
se be­dra­pen an
Imperativ:
be­draap an!
be­draapt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + bedrapen