Utspraak op Platt: /andɾɛŋn̩/
Verb
Sülven: an·drän·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
De Lüüd drängen sik all an de Scheetbood an.

Verbformen:

Infinitiv:
an­drän­gen
PPP:
an­drän­gt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik drän­g an
du drän­gst an
he/se/dat drän­gt an
wi drän­gt an
ji drän­gt an
se drän­gt an
Vergangen Tiet:
ik drän­g an
du drän­gst an
he/se/dat drän­g an
wi drän­gen an
ji drän­gen an
se drän­gen an
Perfekt:
ik heff an­drän­gt
du hest an­drän­gt
he/se/dat hett an­drän­gt
wi hebbt an­drän­gt
ji hebbt an­drän­gt
se hebbt an­drän­gt
Kunjunktiv:
ik drän­g an
du drän­gst an
he/se/dat drän­g an
wi drän­gen an
ji drän­gen an
se drän­gen an
Imperativ:
drän­g an!
drän­gt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + drängen